Ik wil jullie een sprookje vertellen.....
Er was eens een meisje dat een hele creatieve moeder had. Die moeder zat vaak met dat kleine meisje te knutselen en leerde haar hoe leuk het is om iets met je eigen handen te maken.
Dat meisje bleef knutselen, werd ouder en ging steeds meer van hout maken, zagen en beschilderen. Omdat ze hierdoor te veel houten spullen kreeg, ging ze met een vriendin op de koninginnemarkt in Bennekom een kraam huren en verkochten ze een aantal jaren lang de zelf gemaakte spullen.
Op een dag zag ze een advertentie staan met de aankondiging voor een scrapweekend in hotel Zuiderduin en besloot daar heen te gaan. Ze had eerder nog helemaal nooit van scrappen gehoord.
Dat weekend ontdekte ze een nieuwe hobby, scrapbooking.
Het hout bleef steeds vaker liggen. Scrappen werd een onderdeel van haar leven.
In designteams kreeg die vrouw de kans om andere mensen voor deze hobby enthousiast te maken.
Ze verdiepte zich zelfs in computers, waar ze eerder niets mee had en startte een blog.
En op een dag verscheen er zelfs in een tijdschrift een artikel met scrapwerk van haar.
In iedere tijdschriftenwinkel die deze vrouw tegenkwam, liep ze even naar binnen, sloeg het tijdschrift open en stond daar weer opnieuw te stralen bij het zien van dit artikel.
Toen ontdekte deze vrouw dat er ook een vorm van pocket scrappen is.
Ook al had deze vrouw een ontzettende hekel aan vieze handen, langzaamaan begon ze het steeds leuker te vinden om met verf, inkt, stempels, spray e.d. haar eigen draai aan de pocket kaartjes te geven.
In een opwelling bood ze op een facebookpagina een kopie aan van deze kaarten die in zeer korte tijd verkocht werden.
Veel meer zelfs dan ze verwacht had. Dat was hard werken om zo veel setjes in orde te maken voor de verkoop.
Toen was er in Ede een erg leuke winkel waarvan de eigenaresse, die deze kaartjes zag, vroeg of het mogelijk was om te kijken of deze kaarten via de winkel, de Craftorij verkocht konden worden.
Wat was de vrouw trots en ze begon te stralen bij het idee dat haar kaarten in een winkel zouden komen!
Soms komen dromen uit.
Vandaag lagen mijn kaarten in de winkel, met een eigen label eraan. En ik heb genoten van de aanblik.
Dank je wel Lia, dat je dit mogelijk gemaakt hebt!
Ik zit hier nog steeds te stralen!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Wat een leuk verhaal! En wat een mooie kaarten. Ik wil graag eens naar Ede om decwinkel eens te bekijken maar ook jouw creaties. Misschien kan ik mijn man enthousiast maken om vanuit de camping (vlakbij Nijkerk) eens een middagje naar Ede te gaan.
Gefeliciteerd met dus succes.
Groetjes Marja
Een reactie posten